سنـگ صبـور قـلـب طـاهـایی خدیجه            آرامـش پـیـغـمـبـر مــایــی خــدیـجــه

کِی می رسد دست کسی بر رتـبۀ تو؟            از بـس که بـالایـی و والایـی خـدیجـه

خـیـر النـسـاها را اگـر که برشـمـارند            قـطعـاً تو جـزء بهتـریـنهـایی خـدیجه

درک مقامات تو کار هر کسی نیست            چـون مــادر امّ ابـیـهــایــی خــدیـجـه

بر تـارُک اسـلام نـامت مـی درخـشـد            اوّل مـسـلـمـان، قبل مولایی خـدیـجـه

مـثـل تو را بـانـو! خـدا کِـی آفـریـده؟

تـنـهـا تویی که مثـل زهـرا پـروریـده

بـانـو تـو بـا آسـیـه و مــریـم قـریـنـی            ای آسـمـانی! پس چرا روی زمیـنـی؟

اسـلام بـا دارایـی تـو قـد عـلــم کــرد            تـو اوّلـیـن حـامـی ایـن دیـن مـبـیـنـی

ما را به مجهول الهُویت ها چه کاری است؟            تنها خودت هـستی که امّ الـمـؤمـنیـنی

شعب ابی طالب تو را در خود نگه داشت            تا بـر هـمـه ثـابـت شـود تـنهـاتـریـنـی

از حرمت داغ تو عـام الحـزن فرمود            خیلی عزیزی، رکن خـتـم المرسـلیـنی

بانو بـرو بعد از تو خـیلی سخت باشد

با حـیـدر از زهـرا خـیالت تخت باشد